Bij de crash van Air India-vlucht AI171 in juni 2025, een Boeing 787-8 vertrekkend vanuit Ahmedabad (AMD), kwamen alle 260 mensen aan boord om het leven. Het incident blijft gehuld in mysterie, waarbij al vroeg bewijs wijst op een opzettelijke handeling: voorlopige rapporten gaven aan dat de brandstofcontroleschakelaars kort na het opstijgen handmatig werden uitgeschakeld. Maanden later is het onderzoek tot stilstand gekomen en escaleren de spanningen tussen de Amerikaanse en Indiase autoriteiten, waardoor de vrees voor een mogelijke doofpotaffaire toeneemt.
Verdieping van conflicten in het onderzoek
Het onderzoek wordt officieel geleid door het Indiase Aircraft Accident Investigation Bureau (AAIB), met steun van de Amerikaanse National Transportation Safety Board (NTSB). Achter de schermen zijn de meningsverschillen echter ernstig geworden, omdat de NTSB naar verluidt de AAIB ervan verdenkt de waarheid te belemmeren.
Amerikaanse onderzoekers vrezen dat de Indiase autoriteiten opzettelijk bewijsmateriaal negeren om de reputatie van de luchtvaartmaatschappij te beschermen of aansprakelijkheid te vermijden. De NTSB is van mening dat er aanwijzingen zijn dat de gezagvoerder opzettelijk de motoren heeft uitgeschakeld, zonder enige poging de vlucht te redden. Deze bewering stuit op weerstand uit India, waar rechtbanken suggesties over een fout van de piloot hebben afgedaan als ‘vervelende berichtgeving’.
Beschuldigingen en obstructie van bewijsmateriaal
De Wall Street Journal heeft een reeks verontrustende incidenten onthuld:
- Het hoofd van de AAIB vertelde naar verluidt NTSB-functionarissen dat India “geen derdewereldland” was en in staat was om onafhankelijk een onderzoek uit te voeren.
- Amerikaanse onderzoekers mochten geen wrakstukken fotograferen, waarvan sommige vóór onderzoek werden verplaatst.
- India stond er aanvankelijk op om black box-gegevens op een afgelegen locatie te analyseren om controle te vermijden, waardoor Amerikaanse functionarissen gedwongen werden in te grijpen om een goede afhandeling in Delhi of Washington te garanderen.
- Ambtenaren van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken moesten NTSB-onderzoekers op de luchthaven onderscheppen om te voorkomen dat ze aan boord zouden gaan van een militaire vlucht naar een beperkt gebied dat door Indiase functionarissen was geregeld.
- De AAIB zou het onderzoek hebben vertraagd door het opeenvolgend uit te voeren, in plaats van een bredere, snellere beoordelingsaanpak te hanteren.
Cockpit-voicerecorder: belangrijk bewijs ontbreekt
De cockpitvoicerecorder legde kritieke momenten vast: de brandstofschakelaars werden de een na de ander uitgeschakeld, met een tussenruimte van slechts één seconde. De eerste officier vroeg zich af waarom de motoren waren uitgeschakeld, maar de kapitein ontkende de verantwoordelijkheid. De eerste officier probeerde het vliegtuig op te trekken, terwijl de gezagvoerder niet reageerde.
De Indiase autoriteiten beweren dat een ongekende mechanische storing ervoor zorgde dat de brandstof werd uitgeschakeld zonder tussenkomst van de piloot. Het cruciale bewijsstuk dat ontbreekt, is of het geluid van de schakelaars die werden verplaatst, werd opgenomen – een luid, duidelijk geluid dat handmatige bediening zou bevestigen.
Een politiek onderzoek?
Het onderzoek wordt steeds meer gezien als politiek theater, waarbij het Hooggerechtshof van India tussenbeide komt op verzoek van de familie van de kapitein en de pilotenvakbonden. Er is slechts beperkte informatie van de cockpitvoicerecorder vrijgegeven, wat de speculatie verder aanwakkert.
Uiteindelijk hangt de integriteit van de luchtvaartveiligheid af van onpartijdig onderzoek. De huidige afhandeling van de crash van Air India dreigt het vertrouwen in het proces te ondermijnen en mogelijk een gevaarlijk precedent te scheppen.
Het onderzoek naar Air India-vlucht AI171 blijft zeer controversieel, met tegenstrijdige verhalen en belemmerd bewijsmateriaal. Als deze zaak in de richting van een politieke oplossing mag evolueren in plaats van naar een transparant, op feiten gebaseerd onderzoek, zou dit ernstige gevolgen kunnen hebben voor de toekomst van de veiligheid van vliegreizen.
