Een openbaar geschil tussen de Zuid-Koreaanse president Lee Jae-myung en de president van Incheon International Airport, Lee Hag-jae, is geëscaleerd vanwege een controversieel voorstel om 100% van de passagiersbagage handmatig te doorzoeken op verborgen contant geld. Het conflict, dat begon tijdens een werkrapport van het Ministerie van Land, Infrastructuur en Transport op 12 december 2025, concentreert zich op de bezorgdheid van de president over het witwassen van geld via commerciële vluchten – in het bijzonder het verbergen van grote sommen geld in boeken als bladwijzers.

De kern van het geschil

President Lee Jae-myung gaf de luchthavenpresident opdracht volledig handmatige bagagecontroles uit te voeren om verborgen contant geld op te sporen. De president van de luchthaven reageerde onmiddellijk en stelde dat een dergelijke maatregel de luchthavenactiviteiten effectief zou verlammen. Zijn reactie leidde tot een publieke berisping van de president, die zijn competentie en inzet in twijfel trok.

De luchthavenpresident verduidelijkte later zijn standpunt en legde uit dat illegale valutasmokkel onder de jurisdictie van de douane valt, en niet onder de primaire veiligheidstaken van de luchthaven (die zich richten op gevaarlijke materialen zoals wapens en brandbare voorwerpen). Hij wees er ook op dat zelfs vaste werknemers zich niet bewust zijn van de detectieprotocollen voor het smokkelen van contant geld, tenzij ze in de beveiliging werken.

Waarom dit belangrijk is

Het conflict gaat niet alleen over veiligheidsprocedures; het benadrukt een bredere politieke spanning. De luchthavenpresident is benoemd onder een vorige regering en is een voormalig wetgever van een tegenpartij. Critici suggereren dat het voorstel van de president bedoeld was om zijn tegenhanger in verlegenheid te brengen, in plaats van een reële bedreiging voor de veiligheid aan te pakken.

De haalbaarheidsvraag

De haalbaarheid van het voorstel is op zijn best twijfelachtig. Zelfs onder ideale omstandigheden wordt Incheon Airport al geconfronteerd met veiligheids- en immigratievertragingen. Een 100% handmatige zoektocht zou de activiteiten tot stilstand brengen. Bovendien kunnen internationale reizigers legaal tot 10.000 dollar aan contant geld bij zich hebben zonder dit te melden, waardoor grootschalige smokkel via boeken onpraktisch wordt.

“Het implementeren van de 100% bagage-openingsinspectie die door de president als oplossing wordt voorgesteld, zou de luchthaven lamleggen.” – Incheon Airport-president Lee Hag-jae.

Conclusie

De vete tussen de Zuid-Koreaanse president en de luchthavenpresident laat een botsing zien tussen politieke houding en operationele realiteit. Het voorstel om elke tas handmatig te doorzoeken is onrealistisch en waarschijnlijk eerder bedoeld als een machtsspel dan als een echte veiligheidsmaatregel. De situatie roept vragen op over de werkelijke prioriteiten van de regering en of dit geschil meer over politiek gaat dan over de veiligheid van passagiers.